نقطه تعادل

📝 یادداشت دکتر نعمت الله فاضلی، با عنوان نقطه تعادل

🔹️۱۶ فروردین ۱۴۰۴

✅ در میان انبوه ناترازی ها و عدم تعادل  های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، یک چیز است که در مسیر تعادل قرار دارد. این خبر خوبی است که نباید از آن به سادگی گذشت. بگذارید برای تان بگویم.

🔻سیزده به در امسال (۱۴۰۴) همراه خانواده خواهرم به پارک فدک تهران رفتیم. پارک با انبوه جمعیت و خانواده ها پر بود. این جمعیت گفتنی های زیادی دارد اما چیزی که بیشترین جلوه را داشت تعادل بود.

🔻زنان در همه سنین با روسری و بدون روسری بودند. اکثریت هم بدون روسری بودند. نداشتن روسری، نماد تجدد است. مردم هم برای نوروز و سیزده به در جمع بودند. نوروز هم نماد فرهنگ ملی است. اما اخلاق و عفاف هم بر فضا حاکم بود. در و دیوار حکایت از مسلمانی می کرد. در خیابان ها هم این صحنه را می بینم و می بینیم.

🔻این صحنه را در سال گذشته در شهرهایی که سفر داشتم، شیراز، تبریز، کرمانشاه، اراک و اهواز هم دیدم. مقصودم صحنه تعادل سه فرهنگ است.

🔻جامعه ایران در مسیر تعادل بخشیدن و تلفیق سه فرهنگ خود است. این مسیر تا رسیدن به نقطه تعادل کامل و تثبیتش، ادامه می یابد.

🔻حکومت ناگزیر شد از اعمال زور برای روسری کنار بکشد. این گام مهمی در مسیر تعادل بخشی فرهنگی بود.

🔻حضور گسترده مسافران نوروزی در شیراز و مکان های ملی هم گام دیگر تعادل بخشی است. چند سالی است که این اتفاق در حال شکل گیری است و در نوروز ۱۴۰۴ به اوج خود رسید. نشانه های دیگری هم هست. مثل گسترش چشم گیر شاهنامه خوانی و موسیقی ها و شعرهای وطن دوستی و استفاده از نمادها و نشانه های فرهنگ ملی.

🔻این مسیر  برای بنیادگرایان دینی آزاردهنده است، چه، آنها رویای دیگری از جامعه و فرهنگ ایران داشتند و دارند. همچنان هم بر تحقق رویای شان پافشاری می کنند. اما بخواهند یا نخواهند جامعه ایران این مسیر را طی می کند و پافشاری بنیادگرایان دینی مردم را مصمم تر خواهد کرد. نوروزهای بعد تصویر کاملا متفاوتی از شهرها و خیابان ها را خواهیم دید.