عمو خیاط

📝 یادداشت دکتر نعمت الله فاضلی، با عنوان عمو خیاط

🔻۴ مرداد ۱۴۰۲

✅ عموی خیاط را می شناسید؟ احتمالا نه. او یک قهرمان و نمونه ی کامل انسانیت است. او مداح و روضه خوان و وکیل و وزیر نیست. او یک معلم ساده است. بخاطر همین او را نمی شناسید.

🔻ع. ص. خیاط که بچه ها عمو خیاط صداش می کردند. عمو خیاط در “خانه کودک شوش” در تهران هشصد و پنجاه و سه کودک کار را به مدت چهار  سال به کمک تعدادی از دانشجویان در روزهای جمعه و تعطیلات سوادآموزی می کند.

✅ به آنها کمک می کند خلاق شوند و قصه ها و غصه های شان را بنویسند و نقاشی کنند. می شود پنج هزار قصه، شعر و خاطره و هزار و هفتصد نقاشی. چند تایی از آن ها را گردآوری و در کتابی با نام “غار تار ” (۱۳۸۵) چاپ می کند.

🔻دلی مهربان و وجدانی بیدار و سرشار از انسانیت می خواهد که قصه ها و غصه ها این کوکان کار و بچه های یتیم، گرسنه، بی پناه، مجروح، بی خانمان، مهاجر، غریب و تنها و قربانی ستم و نابرابری را بخواند و دریابد در چه جهان و جامعه ای زندگی می کنیم. دلی به بزرگواری و شکوه عمو خیاط می خواهد.

🔻این جور معلم ها حال آدم را خوب می کنند. مگر می شود؟ مگر می شود در این وانفسای ریا، تزویر، دروغ و دغل، هنوز عمو خیاط و انسانیتی به این زیبایی داشت؟

✅ عمو خیاط حتی اسم کوچکش را روی کتاب ننوشته و رد و نشانی از خودش در کتاب نگذاشته است، تا مبادا از زیبایی و شکوه کار انسان دوستانه و انسان ورزانه اش کاسته شود.

🔻قصه ها و غصه های بچه ها خواندنی و گریستنی اند. عمو خیاط گفته بچه ها درباره “اگه …” بنویسند. عالیه ۱۰ ساله نوشته:

اگه من پول داشتم پدرم را به دکتر می بردم.
اگه بیمارستان مجانی بود هیچ کس بی پول نمی شد.
اگه لباس ارزان بود فقیرها در زمستان مریض نمی شدند.
اگه پلیس ها خوب باشند بی گناهان را به زندان نمی برند.
اگه مربی ها پول روی هم بذارند می توانند یک مدرسه  بزرگ بخرند.
اگه …

✅ این را هم من اضافه می کنم.

🔻عموی خیاط اگه من شهردار تهران بودم عکس زیبای تو را در در و دیوار شهر می آویختم تا مردم شهر بدانند هنوز در ایران معلمان و انسان هایی به این زیبایی زندگی می کنند.

🔻حیف که در دنیایی وارونه زندگی می کنیم و در و دیوار شهر را مجالی برای تو و انسانیت نیست.

🔻عمو خیاط کاش من هم پای درس تو بودم و باشم. با خواندن غارتار آموختم جز نکویی اهل کرم هیچ به عالم نمی ماند.

🔻چه زیبا درس نکویی را آموختی. بهترین کار و نیکی، سوادآموزی و کمک به رشد استعدادها و خلاقیت های فرزندان بی پناه این سرزمین است.

🔻روی ماهت را می بوسم عمو خیاط. هر جا هستی سرت سلامت و وجود نازنینت سرشار از شوق.