یک سفر و صد سپاس

📝 یادداشت دکتر نعمت الله فاضلی، با عنوان یک سفر و صد سپاس

🔻۲ تیر ۱۴۰۲

✅ امروز، ایران به مدد فضای مجازی، وارد دنیای دیگری شده است. سال ها پیش آن را  “پایان تاریخ سکوت” نامیدم.

🔻مهدی محسنیان راد در پژوهش خواندنی اش “ریشه های فرهنگی ارتباط در ایران” (۱۳۸۷)، با تحلیل هزار سال شعر فارسی نشان می دهد الگوی ارتباط ایرانی “سکوت” بوده است، سکوت در برابر نابرابری ها، تبعیض ها، سرکوب ها و ویرانی ها و نخبه کشی ها.

🔻اما اکنون دو دهه است این سکوت شکسته است و “صدا” جای آن نشسته. بخشی از این صداها، هزاران کاروان فکری هستند که مردم ایران در فضای مجازی شکل داده اند.

✅ یکی از این کاروان ها را من و همسفران فکری ام طی دو دهه ساخته ایم، کاروانی که کانال تلگرامی ام یکی از آنهاست . در ایران که به ندرت فعالیت ها و نهادها دوام و قوام می یابند، چنین فرخنده کاروانی جای شکرانه و شادی و نشانه گامی به پیش است. می خواهم از همراهان و همسفرانم تقدیر کنم و اندکی از راه طی شده را تقریر نمایم.

🔻نخست بگویم که مرهون مخاطبان، خوانندگان و شنوندگان فعالیت های فکریم هستم. از سال ۱۳۸۰ تا امروز هزاران ایرانی درون و بیرون مرزهای کشور میلیون ها ساعت عمرشان را صرف خواندن، شنیدن و درگیری و تعامل با فعالیت های فکری ام کرده اند.

🔻این مخاطبان و تعامل با آنها منبع انرژی بخش موثر و فراگیری برای تقویت و تداوم فعالیت های فکری‌ ام بوده اند. آنها محیطی گرم و خلاق و اثرگذار برای یادگیری ام شکل داده اند و به رشد توانایی های یکدیگر و من کمک کرده اند.

🔻بیست و دو سال در این کاروان و سفر فکری و یادگیری همسفر بودیم. ابتدا از طریق وبلاگ. بعد وب سایت و سال های اخیر از طریق تلگرام با هزاران مخاطب ارتباط دارم.

🔻وقتی سال ۱۳۸۰ وبلاگ “یادداشت های یک مردم نگار” را در پرشین بلاگ ساختم تصور نمی کردم برای همیشه در حوزه ی عمومی ماندگار شوم. بیست و دو سال است که بی وقفه در حوزه عمومی می نویسم و می گویم. این سال ها و انبوه تجربه ها، تقلاها و تاثیرات آن، کتابی است بزرگ، و البته نانوشته.

✅ در این سفر بسیارها آموختم و همسفرانم ارزش هایی بنیادی را آموزش دادند و خلق کردند.  همسفرانم، این طبقه فهیم نشان دادند:

🔻 در جامعه ی ایران هنوز شوق یادگیری و عطش خواندن وجود دارد؛ اگرچه این شوق هنوز جامعه ای یادگیرنده نیافریده است.

🔻 در جامعه ی ایران طبقه فهیم، خوانا و نویسایی هست که دغدغه و عشق به ایران در عمق وجودش است؛ اگرچه این طبقه در نظام حکمرانی طرد و حاشیه ای شده است.

🔻 در جامعه ایران میل به گفتگو و ارتباط نیرومند و زنده و سرزنده است؛ اگرچه با فیلترینگ، سانسور و خفقان روبروست.

🔻 در این سفر و کاروان دو دهه ای، همه با هم درباره ایران و مساله های آن اندیشیدیم و گفتیم و نوشتیم. بسیارها در این سال ها برایم گفتند که این بحث ها را به کلاس ها، کنفرانس ها و محفل های دوستانه و خانوادگی گسترش داده اند.

✅ تجربه بیش از دو دهه سفر فکری، تصویرم از جامعه ی ایران را شکل داده است. بسیاری در توسعه و تداوم فعالیت هایم داوطلبانه مشارکت کرده اند.

🔻 دکتر محدثه ضیاچی، سازنده و ادمین کانالم سال هاست می کوشد با بهترین کیفیت مطالب را تدوین و تلخیص و در کانال ارائه دهد.

🔻دیگران نیز مشارکت فعال داشته و دارند. برخی سخنرانی ها را پیاده و مکتوب کرده اند، پرشمار افرادی هم در برگزاری سخنرانی ها نقش داشته اند، و دیگرانی که مطالب کانال را به طور گسترده بازنشر کرده و می کنند.

🔻بسیاری هم همواره در این راه مشوقم بوده اند. اینها گوشه ای از فعالیت های این کاروان است که از آن ها مطلعم، اما اطمینان دارم در جریان همه ی رخدادها و تجربه ها نیستم.

✅ امیدوارم تقدیر و سپاس قلبی ام را پذیرا باشید. این کاروان به لطف خدا و همراهی شما راهش را می سازد و می پیماید. این کاروان بخش کوچکی از تاریخ صداست، تاریخی که ملت ایران هنوز در آغاز ساختن و پرداختن آن است.

🔻تاریخ فردای ما تاریخ دموکراسی، تکثر و آزادی است. این تاریخ، محتاج هزاران هزار کاروان فکری است. دموکراسی، تکثر و آزادی، مقصد نیست که به آن برسیم، راهی است که می سازیم و ساخته می شود.

🔻همین کاروان های فکری، اگر زنده و خلاق و پوینده و فزاینده بمانند،  این راه ناهموار، ساخته تر و هموارتر می شود.