🔶 جامعه شناسى هنر/ هنر در رويارويى با جامعه🔶

🎵 فایل صوتی سخنرانی دکتر نعمت الله فاضلی در نشست

🔶 جامعه شناسى هنر/ هنر در رويارويى با جامعه🔶

🔵 دکتر فاضلی در این سخنرانی به تحلیل رابطه جامعه شناسی و هنر می پردازد و معتقد است گفتگوی میان جامعه شناسان، انسان شناسان و هنرمندان می تواند به سازنده تر شدن فرایند تاریخی هنر کمک کند.

✅ هرچند بوردیو اعتقاد داشت جامعه شناسی و هنر دوستان خوبی نیستند؛ اما این دو حوزه می توانند با هم ارتباط داشته باشند.

🔻هنرمندان بطور تاریخی علاقه دارند که کارشان بعنوان نبوغ شناخته شود، اما جامعه شناسی هنر را برآمده از جامعه و هنرمند را فقط یکی از اجزای هنر می داند.

🔻جامعه شناسی هنر را امری انسانی و همگانی می داند و ورود به عرصه هنر را حق همه انسان ها می داند.

🔻بینش جامعه شناسانه ضرورت وجودی هنر برای همه انسان ها را به رسمیت می شناسد.

✅ جامعه شناسی به آشنایی زدایی، روایت کردن و زبان بخشیدن به مجموعه رخدادهای اجتماعی و آرمان های انسانی که امر هنری می‌تواند داشته باشد، می پردازد.

🔻جامعه شناسی با نگاهی نقادانه، آمیختن هنر با نابرابری ها، تبعیض ها و روابط سلطه را آشکار می کند و نوعی آگاهی انتقادی ایجاد می‌کند.

🔻جامعه شناسی زبانی خلق می‌کند تا گفتگو ممکن شود

✅ در ایران از زمان مشروطه نوعی چرخش اجتماعی در هنر ایجاد شد.

🔻هنر بخشی مهمی از ساخت یابی جامعه معاصر ایران بوده است.

🔻هنر در ایران معاصر آگاهی انتقادی مهم ایجاد کرده است، اما جامعه شناسی و انسان شناسی هنر در زبان بخشی به هستی اجتماعی هنر چندان موفق نبوده اند.

✅ در فضای جامعه معاصر چند مساله وجود دارد:

🔻مساله استقلال هنری، نه به معنای هنر برای هنر، بلکه به معنای آنکه هنرمند براساس تشخیص و ذائقه خود و نه اجبار سیاسی چیزی را انتخاب کند.

🔻نابرابری ها روز به روز تشدید می شوند. هنر باید در نقش خود بازاندیشی کند تا خود در خدمت نابرابری نباشد.

🔻هنر هم در خدمت سرکوب بوده است و هم در خدمت آزادی. هنر باید به آگاهی انتقادی برسد تا در ایجاد نظم دکوکراتیک نقش بیشتری بازی کند.

🔻هنر باید در نقش خود بازاندیشی کند و نقدهای اکولوژیک را گسترش دهد تا در خدمت سرمایه داری و مصرفی شدن و تخریب محیط زیست نباشد.

🔶 جامعه شناسى هنر/ هنر در رويارويى با جامعه ✅ جمعه، ۱۲ دی ۹۹، صفحه اینستاگرام خانه هنرمندان ✅ حجم فایل: ۱۲٫۹MB، زمان: ۵۶ دقیقه