زندگی

یادداشت دکتر نعمت الله فاضلی با عنوان زندگی

دوست دیرین و فرهیخته ام آقای دکتر علی اصغر محکی از من خواسته اند عصاره دریافتم از زندگی را برای ایشان در چند گزاره بنویسم. به نظرم برای من که کارم خواندن و نوشتن مدام هست، این کار بسیار دشوار است؛ چون نمی توانم به سادگی تشخیص دهم آن چه می دانم حاصل درک و دریافت شخصی ام از زندگی است یا محصول خوانده ها و نوشته هایم. با وجود این سعی می کنم دریافت هایم را بنویسم.

۱) زندگی واقعی با احساس آغاز می شود. چیزی (هر چیزی) تا به جهان احساس من راه نیابد، هنوز به من تعلق ندارد.

۲) زندگی با کار ساخته می شود. چیزی (هر چیزی) که برای آن زحمتی نکشیده ام، برای من سازنده نخواهد بود.

۳) زندگی با تأمل و تعقل، ژرف، پخته و کامل می شود. چیزی (هر چیزی) در من زمانی به کمال می رسد که من آن را کامل بکاوم و درباره اش عمیق بیندیشم.

۴) زندگی با مهربانی زیبا می شود. چیزی (هر چیزی) زمانی به من حس خوب و زیبا می دهد که کمی، حتی بسیار کم، بوی دوست داشتن و محبت بدهد.

۵) زندگی با انسان ورزی انسانی می شود. چیزی (هر چیزی) زمانی حس بودن و شدن انسانی را به من می دهد که آن را کمی حتی بسیار کم، برای انسان بودنم انجام دهم.

۶) زندگی با رنج سعادتمند می شود. چیزی (هر چیزی) زمانی مرا به سعادت نزدیک تر می سازد که رنجی برایش کشیده ام.

۷) زندگی با رفتن پویا می شود. چیزی (هر چیزی) زمانی مرا پویا و خلاق ساخته است که به سویش رفته ام و برایش کوشیده و جوشیده ام.

۸) زندگی با صبر شیرین می شود. چیزی (هر چیزی) که برایش صبوری کردم، زندگی ام را شیرین تر و دلپذیر کرد.

۹) زندگی با نیکی ماندگار می شود. چیزی (هر چیزی) که آن را به نیکی انجام دادم و نیکوکارانه، حسم را سرشار از زندگی و ماندگاری کرد.

۱۰) زندگی با عشق معنادار می شود. چیزی (هر چیزی) را که عاشقانه تجربه کردم، معنای زندگی ام شد.