پنجاه و هشت

📝 یادداشت دکتر نعمت الله فاضلی، با عنوان پنجاه و هشت

🔻۱ شهریور ۱۴۰۱

✅ زیگموند باومن از کاشفان بزرگ زندگی اجتماعی و انسانی عصر ما در کتاب «عشق سیال» می نویسد: «وقتی کیفیت شما را مأیوس می کند در کمیت به دنبال رستگاری می گردید» (ص ۱۷). این حکایت آدم ها، سازمان ها و حکومت ها در روزگار ماست. چقدر پول و اموال داریم، چقدر شهرت، چقدر قدرت، چند تا بچه داریم، شاخص های آماری چه می گویند و چند ساله ایم. این آخری زیاد دست و پا گیرست.

🔻یکم شهریور است و پنجاه و هشت ساله می شوم. هر سال یکم شهریور چند ساله می شوم. این چه معنایی دارد؟ به قول مولانا «چه غم داری تو از پیری؛ چو اقبالت جهان باشد». چرا سال های زندگی را می شماریم؟ شمارش برخی چیزها ضرورت دارد. وزن آدمی ضروریست کنترل شود، یا فشار خون و دمای بدن.

🔻پنجاه و هشت سالگی برای معلمی که کارش نوشتن و فکر کردن است معنای روشنی ندارد. مگر این که آن را فرصتی برای تأمل در خود کنیم.

✅ به قول هانا آرنت در «وضع بشر» «به کاری که می کنیم فکر کنیم». وظیفه ای شاق و گاه نشدنی است. آدمی اگر می توانست به کاری که می کند فکر کند، روزگار آدمیان این طور نبود که هست. اما مگر چاره دیگری هم هست؟ بهتر است بیندیشم برای یکم های شهریوری که می آید و کارهایی که باید بکنم و …