تغییر یا ناتغییر؟
2025-02-19وظیفه
2025-02-19📝 یادداشت دکتر نعمت الله فاضلی، با عنوان لحظه های آفریدن
🔻۲۲ مهر ۱۴۰۱
✅ جامعه ملتهب، تمرکز بر فعالیت های فکری را دشوار می کند، اما گنج در ویرانه است و می توان از این موقعیت استثنایی برای فهم عمیق تر جامعه ایران سود برد.
🔻این روزها جامعه ایران در “موقعیتی استثنایی” است. دلهره این که آینده چه می شود دل ها را تسخیر کرده است و سیل خبرها، اضطراب ها، سردرگمی ها و رخدادها مانع می شوند به روال معمول خواند و نوشت و تحقیق کرد. این موقعیت ها غریزه تنبلی را هم تقویت و تحریک می کند، و وسوسه این که اوضاع خوب نیست و حوصله کار ندارم در ذهن ها جاری و ساری است. در این موقعیت ها نیاز داریم عامدانه و آگاهانه از ذهن خود مراقبت کنیم تا بیشتر بیاموزیم، بیشتر بیافرینیم و بیشتر بکوشیم و از فرصت های بی همتایی که “موقعیت های استثنایی” خلق می کنند بهره ببریم.
✅ موقعیت های استثنایی فرصت هایی طلایی برای تامل و اکتشافات فکری هستند. این روزها جامعه ایران بیش از “موقعیت های عادی” خود را گشوده و لایه های پنهانش را بر ملا ساخته است. مردم میل بیش تری به تعبیر واتسلاف هاول برای “زیستن در دایره حقیقت” دارند؛ شوق یادگیری، فهمیدن و گفتگو زیاد شده است؛ افراد می پرسند؛ تجربه کردن و درگیر شدن رونق بیش تری دارد؛ احساسات واقعی ترس ها، خشم ها، شوق ها، نگرانی ها، بیم ها و امیدها و عواطف در همه جا آشکارند.
🔻اهل فکر و هنرمندان و ادبا و ذوق ورزان و دغدغه مندان، فرصتی استثنایی دارند تا جامعه را مشاهده کنند. پرده ها تا حدودی کنارتر رفته اند و دیدن نادیدنی ها آسان تر شده است. می توانیم در این موقعیت روایت شخصی و مستقل مان از جامعه و سرشت و سرنوشت آن را خلق کنیم. بسیارند شاهکارهای ادبی، هنری، فلسفی و علمی که محصول موقعیت های استثنایی اند. این پنجره ممکن است هر لحظه بسته شود.
🔻بکوشیم راوی باشیم، بکوشیم اندیشه ورزی کنیم و به یاد داشته باشیم که اکنون لحظه آفریدن است. این آفریدن ها و شناختن ها راهنمای امروز و فردای ما هستند. چیستی و چرایی و چگونگی جامعه ایران معمای بزرگ همواره ماست. خطاها و خطرهای ما عمدتا ریشه در کم توانی ما در فهم و فهماندن این معما دارد. عقل راهگشا را می توان با تامل عمیق در این موقعیت های استثنایی آفرید.