آپارتاید ایدئولوژیک
2025-02-19چرا این جنبش کتاب ندارد؟
2025-02-19📝 یادداشت دکتر نعمت الله فاضلی، با عنوان گفتگوی انتقادی
🔻۵ آبان ۱۴۰۱
✅ همکار عزیز آقای دکتر آزاد (ساکن هلند) و برخی دوستان دیگر معتقدند که موقعیت فعلی مناسب گفتگو نیست و حکومت قصد شنیدن ندارد و شرکت در گفتگوهایی که حکومت تشکیل می دهد بازی در زمین حکومت است نه ملت. بر این اساس عملکرد آقای دکتر زیدآبادی، من و دیگران را نادرست می دانند.
🔻پیشتر در یادداشت “وظیفه” توضیح دادم که من شخصا “وظیفه دانشگاهی” ام را انجام می دهم. محقق علوم انسانی “جنگجو” نیست و جز “گفتگو انتقادی” وظیفه ی حرفه ای دیگری ندارد. ممکن است فردی دانشگاهی “مبارزه” کند و از هر راهبرد و حتی سلاح استفاده نماید اما این کار او نسبتی با حرفه ی دانشگاهی اش ندارد. البته افراد مختار و مجازند انتخاب کنند. برای من که تمام زندگی ام توسعه و تحقق وظیفه حرفه ای و دانشگاهی بوده و هست تنها راهبردم برای کنشگری “گفتگوی انتقادی” است.
🔻اینکه امروز معترضان و حکومت، عملا متعهد به الزامات گفتگو نیستند واقعیت دارد اما من کار دیگری جز “گفتگوی انتقادی” نمی شناسم و از عهده آن برنمی آیم. می دانم گفتگوی انتقادی هم در این موقعیت قطبی و مبارزاتی شده اثربخش نیست و سرشت و سرنوشت جامعه در “خیابان” و “جنگ رسانه” ای تعیین می شود. من دانشگاهی که نه مبارز خیابانی ام و نه روزنامه نگار، نمی توانم گفتگوی انتقادی را رها کنم چون بدیل آن برایم گوشه گیری، بی عملی و بی تفاوتی است.
🔻البته عافیت طلبی دردسر ندارد. امیدوارم منتقدان درک کنند که گفتگوی انتقادی، عافیت طلبی نیست و دردسرهایش را به جان خریدن بهای سنگین دارد. وظیفه حرفه ای انسان دانشگاهی گفتگوی انتقادی است و در نهایت جامعه برای ثبات، صلح و پایداری نیازمند آنست. زبان دانشگاه در تمام دانش ها زبان گفتگوی انتقادی است.
✅ یکی از ریشه های بحران جامعه ما تن ندادن به زبان علم و دانشگاه است. وا دادن دانشگاهیان در مقابل فشارها و پیوستن به یکی از قطب های درگیر و رها کردن زبان علم، مانع پیشرفت جامعه شده است. می کوشم تحلیل گر مستقل دانشگاهی باقی بمانم و در این جنبش مشارکت کنم و از عافیت طلبی دوری می جویم.
🔻 امیدوارم معترضان و حامیان حکومت هم این شیوه کنشگری را به رسمیت بشناسند حتی اگر آن را بی اثر یا مخالف سلیقه و اندیشه شان بدانند. پیش از این بارها درباره گفتگوی انتقادی و سودها و ضرورت هایش نوشته و گفته ام و نیازی به تکرار آنها نمی بینم.نع