زندگی سراسر ملاقات است

📝 یادداشت دکتر نعمت الله فاضلی، با عنوان زندگی سراسر ملاقات است

🔶پنجم شهریور ۱۴۰۰

✅ مارتین بوبر فیلسوف گفتگو جمله مشهوری دارد و می گوید:
All real life is meeting

این عبارت در کتاب “من-تو” او نقل شده که امروزه از آثار فلسفی کلاسیک بزرگ است. معنای گسترده این قول را باید در بستر فلسفه بوبر قرار داد که موضوع سخنم در اینجا نیست. اما این قول مشهور را آوردم تا مساله ای را صورت بندی کنم.

🔻بوبر اهمیت چشمگیری برای زبان و گفتگو در روابط میان انسان ها قایل است. ما در زندگی روزمره و عادی مان دائم ملاقات می شویم و افراد را ملاقات می کنیم. در این ملاقات های مجازی و حقیقی پرشمار برخی از آنها برای ما زندگی ساز می شوند. نکته هم این است که ما هر گفتگو و همسخنی را “ملاقات” نمی دانیم. گاه از روی اجبار، گاه بر حسب تصادف، گاه بنابر نیاز و مقتضیات ناگزیریم با عده ای حشر و نشر کنیم. اما این حشر و نشرها هر قدر هم طولانی یا مهم باشند، ملاقات یا مواجهه ما با زندگی نیستند. ما تعداد کم و بسیار کم از این برخوردها و رودررویی ها را گزینش می کنیم.

✅ معیاری وجود دارد که براساس آن ملاقات های ما شکل می گیرند. پارکر پالمر در کتاب “شهامت تدریس” می نویسد معیار اساسی ما یکپارچگی و هویت است. ما صرفا به استقبال ملاقات هایی می رویم که به یکپارچگی و هویت ما می افزایند. این تجربه ای است که همه انسان های توانمند در زندگی شان دارند. ایجاد تمایز میان کسان و ملاقات هایی که می توانند یکپارچگی درونی و هویت ما را تقویت کنند و آنها که نمی توانند، کار آسانی نیست. بسیاری از ما در این کار ناتوان هستیم و زندگی ما قربانی این ناتوانی می شود.

🔻ما نیازمند تامل جدی درباره رودرویی ها، گفتگوها، و تعاملات مان هستیم. آدم های زیادی از‌ راه های مجازی و واقعی کنار ما قرار دارند. این که گاه نیازها یا اجبارها ما را درگیر آنها می سازد ممکن است منجر به فروپاشی یا سست شدن یکپارچگی و هویت ما شوند. هر کس در جهان امروز نیازمند مراقبت شدید از ملاقات هایش هست.

🔻آنها که نمی توانند برای ما یکپارچگی و یادگیری را خلق کنند، قطعا در زندگی ما بی تاثیر نیستند، آنها موجب گسیختگی درونی ما و بازماندن ما از مسیر تکامل یا تطور درونی و وجودی مان می شوند. هر فرد مسیر یکتا و یگانه ای را در زندگی اش طی می کند. اگر ملاقات های او به یکپارچگی و تقویت هویتش بیانجامند، او انسان‌ بزرگ و سعادتمندی خواهد شد. این که چه کسانی سازنده ملاقات های زندگی ساز ما هستند در گفتگوها و هم سخنی های شان آشکار می شود. آنها که با ما زبان مشترک ندارند، آنها که نمی توانند خلاقانه و نواورانه لب به سخن بگشایند، یا آنها که به هر دلیلی سخن شان به دل ما نمی نشیند، آنها برای ما ملاقات سازنده ای نخواهند ساخت، هر چند ممکن است برای دیگران کاملا سازنده باشند.

🔵مراقب ملاقات های مان باشیم! زندگی در پس همین ملاقات ها و ارتباطات‌ روزمره و همین آدم ها ساخته یا ویران می شود. نمی شود؟!