یادداشت دکتر نعمت الله فاضلی، با عنوان با رنج های مان چه کنیم؟
۱۵ بهمن ۱۴۰۲
با دوست کرمانی ام که دامپرور است صحبت می کردم و از سختی های این روزهایش می گفت و در عین حال شاد بود.
پرسیدم با رنج هایت چگونه سازگاری می کنی که همچنان دلت شاد است؟ گفت تاریخ و ادبیات خوانده ام و این درس حکیم فردوسی را همیشه با خودم زمزمه می کنم.
به نیک و بد چرخ خرسند باش
جهان را چو شاخ برومند باش
ندیدم کسی را سپهر روان
به گیتی بماند همی جاودان
به بازیگری ماند این چرخ مست
به بازی درآرد به هفتاد دست
نباید که داری فغان و خروش
همیشه همی باش با رای و هوش